ประเทศไทยนับถือศาสนาพุทธแต่ทำไมไม่เจริญ

มีคนมาถามผมว่า "ประเทศไทยนับถือศาสนาพุทธ แต่ทำไมไม่เจริญ?"
นัยยะ ของคนถาม คือ ถ้าคำสอนในพระพุทธศาสนาดีจริง ทำไมเมืองพุทธทั้งหลายจึงไม่เจริญ

จะตอบคำถามนี้ ต้องเข้าใจก่อนในสองประเด็นคือ นิยามคำว่า "เจริญ" กับ อะไรคือธรรมะที่ทำให้เจริญ?

คนถามคงจะนิยามคำว่า "เจริญ" หมายถึงความเจริญทางวัตถุ เพราะสิ่งที่ประเทศไทยเจริญสู้ชาติอื่นๆทางตะวันตกไม่ได้ก็คงจะเป็นวัตถุ

แต่ศาสนาพุทธเป็นศาสนาที่สอนให้คนมีความเจริญด้านจิตใจ ไม่ได้เน้นให้เจริญทางวัตถุ เพราะวัตถุเป็นสิ่งนอกตัว ยิ่งมนุษย์ให้ความสำคัญกับสิ่งนอกตัวมากเท่าใด มนุษย์ก็จะยิ่งห่างเหินจากมรรคผลนิพพานเท่านั้น ซึ่งมรรคผลนิพพานเท่านั้นที่เป็นสาระแก่นสารที่แท้จริงของชีวิต พระพุทธเจ้าท่านเป็นสัพพัญญู คือรู้แจ้งโลก แต่ต่อให้ท่านรู้ทฤษฎีสัมพันธภาพ ท่านก็คงไม่เอามาสอนมนุษย์อยู่ดี เพราะสิ่งที่ท่านสอน เพื่อ ประโยชน์แก่การพ้นทุกข์เท่านั้น

ดังนั้นการเจริญทางวัตถุ ต่อให้สามารถสร้างตึกได้ร้อยชั้นพันชั้น สร้างเตาปฏิกรณ์นิวเคลียร์ได้ ในทางพระพุทธศาสนา ท่านว่าก็ไม่ได้เกิดประโยชน์อะไรต่อชีวิตในวัฏฏสงสาร

แต่ถ้าอยากจะให้สังคมเจริญทั้งวัตถุและจิตใจ พระพุทธเจ้าก็มีหลักธรรมมากมาย ที่สามารถเอาไปใช้ ให้ประสบความสำเร็จ เช่น อิทธิบาท 4 มงคลชีวิต 38 ประการ เป็นต้น

ซึ่งประเทศอื่นที่เขาเจริญ ก็เพราะเขาประพฤติตามหลักธรรม (แม้จะไม่รู้ธรรม) แต่คนไทยทั้งที่รู้ธรรมและไม่รู้ธรรม ก็ไม่เคยมีใครเลยที่ประพฤติตามธรรม แค่ข้อ พหูสูตร คือ รู้อะไรต้องรู้ให้จริง กับ มีวินัย คนไทยก็สอบตกทั้งประเทศ

การรู้ไม่จริงแล้วทำเป็นรู้ กับการไม่มีวินัย สำหรับคนไทย เป็นเอามาก กฏหมายจึงไม่เป็นกฏหมาย กฏหมู่สามารถอยู่เหนือกฏหมาย กฏกูใหญ่กว่ากฏเกณฑ์ กฏเอาไว้ให้บางคนแหก และ ทำอะไรตามใจคือไทยแท้ ถึงได้แย่อยู่ทุกวันนี้
ที่มา  สภากาแฟ J.Mhin