หมอที่ห่วงใยชีวิตของคนไข้ โดยไม่ห่วงอันตรายต่อชีวิตตนเองนั้น ท่านมีชื่อเสียงอยู่ในประวัติศาสตร์ว่า ... หมอโฮจุน

ในสมัยโชซอนของประเทศเกาหลี
สำนักแพทย์หลวงมีกฎระเบียบร้ายแรงอยู่ข้อหนึ่ง
หากแพทย์คนใดฝ่าฝืนไปทำผิดเข้า
จะโดนลงโทษอย่างรุนแรง
นั่นคือ ห้ามไม่ให้หมอหลวง
ซึ่งมีหน้าที่รักษาชนชั้นสูงในราชสำนัก
ออกไปรักษาชาวบ้านที่อยู่นอกรั้วกำแพงวัง

แต่มีหมอหลวงท่านหนึ่งซึ่งมีใจเมตตาต่อคนไข้
ทนเห็นความเจ็บป่วยทุกข์ทรมานของชาวบ้านไม่ไหว
จึงยอมเสี่ยงอันตรายฝ่าฝืนกฎระเบียบร้ายแรง
ด้วยการออกไปรักษาชาวบ้านที่นอกวังหลวง
โดยไม่เก็บค่ารักษาพยาบาล ด้วยการใช้ตัวยาดีๆ
แบบเดียวกับที่ใช้รักษาขุนนางในราชสำนัก

ผลกระทบที่ตามมาจากเรื่องนี้ก็คือ  
หมอท่านนี้ถูกถูกขุนนางทั้งราชสำนัก
ยื่นหนังสือให้ลงโทษอย่างหนัก
ถูกหมอทั้งสำนักแพทย์หลวง
รุมตำหนิติเตียนอย่างรุนแรง
พร้อมเสนอให้ปลดออกจากตำแหน่ง

พระราชามิอาจทัดทานเสียงฟ้องร้อง
ของเหล่าขุนนางและแพทย์หลวงได้
จึงจำใจสั่งลงโทษด้วยการ
ให้เดินไปกลับ 200 ก้าว จากสำนักแพทย์
ไปยังพระราชสำนัก เพื่อไปยืนอ่าน
กฎระเบียบที่ทำผิดนั้นให้ขุนนางทั้งวังได้ยิน
ด้วยการออกเสียงดังๆ เป็นจำนวน 1,000 รอบ
รวมระยะทาง 200,000 ก้าว ( 200 กิโลเมตร)

หมอท่านนั้นยอมรับโทษโดยไม่ปริปากบ่น
เมื่อเดินไปได้ 500 รอบ ขาก็อ่อนแรงทรุดลงกับพื้น
จึงเปลี่ยนมาเป็นคลานอีก 500 รอบ
ตลอดทางอาบไปด้วยเลือด เมื่อคลานครบ
ตามที่โทษกำหนด ร่างก็ฟุบสลบไป

ผลจากเหตุการณ์ครั้งนั้น
พระราชได้สั่งแก้กฎระเบียบของสำนักแพทย์
อนุญาตให้หมอหลวงออกไปรักษาชาวบ้าน
ที่อยู่นอกกำแพงวังได้ โดยไม่เก็บค่ารักษาพยาบาล

จากเรื่องราวนี้ สะท้อนให้เห็นว่า

กฎระเบียบแม้จะถูกสร้างขึ้นอย่างถูกต้อง
แต่หากใช้แล้วไม่เป็นธรรม ก็สามารถแก้ไขเปลี่ยนแปลงได้

แต่จรรยาบรรณแพทย์เป็นสิ่งที่ติดตัวไปตลอดชีวิต
ไม่ว่าจะลงโทษำอย่างไรก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้

หมอที่ไม่แบ่งแยกชนชั้น ไม่มีอคติต่อคนไข้
มีจิตเมตตาต่อคนไข้โดยไม่ห่วงอันตรายต่อชีวิตของตนเอง
นั่นคือ จรรยาบรรณแพทย์ที่ติดตัวไปตลอดชีวิต

หมอที่ห่วงใยชีวิตของคนไข้
โดยไม่ห่วงอันตรายต่อชีวิตตนเองนั้น
ท่านมีชื่อเสียงอยู่ในประวัติศาสตร์ว่า ... หมอโฮจุน

---------------------------------------------------------------

๒๒ พฤษภาคม ๒๕๕๙

๑๑.๔๕ น.