อนุปุพพิกถา คือ พระธรรมเทศนาที่แสดงความลุ่มลึกลงไปโดยลำดับ

อนุปุพพิกถา คือ พระธรรมเทศนาที่แสดงความลุ่มลึกลงไปโดยลำดับ เพื่อฟอกอัธยาศัยของสัตว์ให้หมดจดและประณีตขึ้นไปเป็นชั้นๆ จากง่ายไปหายาก เพื่อเตรียมจิตของผู้ฟังให้พร้อมที่จะรับฟังอริยสัจ ๔

อนุปุพพิกถา มี ๕ ประการ คือ

๑. ทานกถา
พรรณนาเรื่องทาน กล่าวถึง การให้ การเสียสละเผื่อแผ่แบ่งปันช่วยเหลือกัน

๒. สีลกถา
พรรณนาเรื่องศีล กล่าวถึง ความประพฤติที่ถูกต้องดีงาม

๓. สัคคกถา
พรรณนาเรื่องสวรรค์ กล่าวถึง ความสุขความเจริญ และผลที่น่าปรารถนาอันเป็นส่วนดีของกามที่จะพึงเข้าถึง เมื่อได้ประพฤติดีงามตามหลักธรรมสองข้อต้น

๔. กามาทีนวกถา
พรรณนาเรื่องโทษแห่งกาม กล่าวถึงส่วนเสียข้อบกพร่องของกาม พร้อมทั้งผลร้ายที่สืบเนื่องมาแต่กาม อันไม่ควรหลงใหลหมกมุ่นมัวเมา จนถึงรู้จักที่จะหน่ายถอนตนออกได้

๕. เนกขัมมานิสังสกถา
พรรณนาอานิสงส์แห่งการออกบวช กล่าวถึง ผลดีของการไม่หมกมุ่นเพลิดเพลินติดอยู่ในกาม และให้มีฉันทะที่จะแสวงความดีงามและความสุขอันสงบที่ประณีตยิ่งขึ้นไปกว่านั้น
   ตั้งแต่ได้ฟังธรรมจากหลวงพ่อธัมมชโย ท่านก็เทศน์ในหลักธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในหลักอนุปุพพิกถา เริ่มต้นจากการทำทาน ทานทำให้รวย!ไม่มีใครทำทานแล้วจน! พระพุทธเจ้าสอนให้รวยครับ ไม่ได้สอนให้จน บารมี30ทัศที่พระโพธิสัตว์บำเพ็ญเพื่อการเป็นพระพุทธเจ้า เริ่มต้นด้วยทานบารมีครับ หลวงพ่อท่านสอนตามคำสอนของพระพุทธเจ้าทุกอย่าง สาธุชนที่ได้ฟังหลวงพ่อท่านเทศน์เป็นประจำจึงรักในการสั่งสมบุญ
    หลักวิชาที่สำคัญคือ ทำทานแล้วต้องปลื้ม! ยิ่งปลื้มบุญยิ่งเกิด!บุญเกิดขึ้น 3 วาระคือ ก่อนทำทาน ขณะทำทาน และหลังจากทำทานไปแล้ว
     หลวงพ่อธัมมชโยท่านมีกุสโลบายอันฉลาด มีกิจกรรมบุญ ให้สาธุชนที่ทำบุญมีความปลื้มในบุญที่ทำ มีอุปกรณ์หรือธรรมาวุธ ให้เป็นเครื่องระลึกนึกถึงบุญ เพราะความทรงจำของคนเรามีจำกัด แต่เมื่อได้เห็นภาพกิจกรรมบุญนั้น จะได้ปีติย้อนหลัง...